وبلاگ آموزشی خبری کامپیوتر

دستور Alter :

از دستور Alter برای اضافه کردن يا حذف کامل يک ستون از يک جدول موجود در پايگاه داده استفاده می شود .

1 ) اضافه کردن يک ستون :

برای اضافه کردن يک ستون ( فيلد ) جديد به يک جدول موجود از دستور کلی زير استفاده می شود :

Alter Table  نام جدول
Add  نوع داده ستون   نام ستون

مثال : اضافه کردن يک ستون جديد به نام Age به جدول Students :

2 ) حذف ستون :

برای حذف يک ستون از يک جدول موجود به روش زير عمل می شود :

Alter Table  نام جدول
Drop COLUMN   نام ستون

مثال : حذف فيلد Age از جدول Students :

|

امتیاز مطلب : 1

|

تعداد امتیازدهندگان : 1

|

مجموع امتیاز : 1

موضوعات مرتبط: دستور Alter , ,

دستور Drop :

از اين دستور برای حذف يک جزء در محيط پايگاه داده استفاده می شود .

1 ) حذف انديس Drop Index :

از اين دستور برای حذف يک انديس موجود در يک فيلد جدول استفاده می شود . شکل کلی اين دستور به شرح زير است :

Drop Index   نام انديس  On  نام جدول
مثال : Drop Index Rowup On Students ;

2 ) حذف جدول يا پايگاه داده Drop DataBase Or Table :

از اين دستور برای حذف يک جدول در پايگاه داده يا يک پايگاه داده به صورت کامل استفاده می شود .
دستور حذف جدول :

Drop Table   نام جدول
مثال : Drop Table Students ;

دستور حذف پايگاه داده :

Drop DataBase   نام پايگاه داده
مثال : Drop DataBase UniverCity ;

* نکته مهم : برای حذف کليه اطلاعات موجود در يک جدول بدون حذف ستون های آن از دستور زير استفاده می شود :

Truncate Table   نام جدول
مثال : Truncate Table Univecity ;

اين دستور باعث خالی شدن جدول از اطلاعات می شود ، بدون اينکه خود آن و ساختارش تغييری کند .

|

امتیاز مطلب : 0

|

تعداد امتیازدهندگان : 0

|

مجموع امتیاز : 0

موضوعات مرتبط: دستور Drop , ,

دستور Create :

دستور Create برای ايجاد يک جزء جديد در سيستم های پايگاه داده مورد استفاده قرار می گيرد .

1 ) ايجاد يک پايگاه داده Create a DataBase :

برای ايجاد يک پايگاه داده جديد از دستور زير استفاده می شود :

Create DataBase   نام پايگاه داده
مثال : Create DataBase   UniverCity

2 ) ايجاد يک جدول Create a Table :

برای ايجاد يک جدول جديد در پايگاه داده از دستور زير استفاده می شود . برای ایجاد يک جدول 3 عامل اصلی را بايد در نظر گرفت :

1. تعيين يک نام منحصر به فرد برای جدول .
2. تعيين تعداد ستون های ( فيلد ها ) جدول و نام آنها .
3. تعيين نوع داده ای ستون های جدول و اندازه آنها در صورت نياز .

شکل کلی دستور ايجاد جدول به صورت زير است :

Create Table   نام جدول
{
   نوع داده ستون 1   نام ستون 1 ,
   نوع داده ستون 2   نام ستون 2 ,
   نوع داده ستون 3   نام ستون 3 ,
... ;
}
مثال :
Create Table   Students
{
    Student ID   Numeric (8) ,
    Name   Char (15) ,
    Family   Char (15) ,
... ;
}

نکته 1 : نوع داده انتخابی برای ستون ها ، بايستی يکی از انواع داده ای مجاز در SQL باشد . برای فيلد های که می خواهيد حداکثر طول مجاز را تعيين کنيد ، می توانيد مقدار آنرا در پرانتز جلوی نام نوع داده فيلد ذکر کرد .
مثال : نوع داده ای کاراکتر با حداکثر طول 15 کاراکتر :

Name Char (15) ;

3 ) ايجاد يک انديس Create Index :

از اين دستور برای ايجاد انديس در ستون های جدول استفاده می شود .
در يک جدول می توان برای يک يا چند ستون جدول انديس ايجاد کرد ، که اين انديس ها باعث بالا رفتن سرعت جستجو در رکوردهای جدول مي شود .
انديس يک شماره است که به هر سطر جدول اختصاص داده می شود و معمولا از صفر شروع می شود . انديس ها از ديد کاربر مخفی هستند و هر انديس يک نام منحصر به فرد دارد .
شکل کلی ايجاد يک انديس به صورت زير است :

Create Index  نام انديس
On   نام جدول ( نام فيلد مورد نظر )ن

مثال :  Create Index Rowup
On Students ( Student ID ) ;

نکته 1 : در صورت آوردن واژه Unique قبل از واژه Index در دستور فوق ، باعث ايجاد يک شماره منحصر به فرد برای هر رکورد در ستون جدول می شود ، به اين معنی که هيچ در رکوردی دارای انديس های يکسان نخواهند بود .
نکته 2 : انديس ها به صورت پيش فرض صعودی ( از کم به زياد ) هستند ، برای ايجاد يک انديس با ترتيب بر عکس ( از زياد به کم ) بايد بعد از نام فيلد در پرانتز ، عبارت DESC ذکر شود .
نکته 3 : برای ايجاد يک انديس برای بيش از يک فيلد ، بايد نام فيلد های مورد نظر را به ترتيب در پرانتز بعد از نام جدول وارد کرد .

مثال :  Create Index Rowup
On Students ( Student ID , Name , Family ) ;

|

امتیاز مطلب : 3

|

تعداد امتیازدهندگان : 1

|

مجموع امتیاز : 1

موضوعات مرتبط: دستور Create , ,

دستور Unoin :

از دستور Union برای ترکيب و ادغام دو يا چند ستون مختلف از 2 يا چند جدول و نشان دادن آنها در يک ستون مشترک استفاده می شود .
در اين دستور ، نوع داده ای ستون های انتخاب شده برای ترکيب بايد يکسان باشند . دستور Union در هنگام ترکيب فيلد ها ، در صورت برخورد با مقادير تکراری آنها را حذف کرده و از هر مقدار يک نمونه را نمايش می دهد . برای مشاهده تمام مقادير ، حتی مقادير تکراری بايد از دستور Union ALL استفاده کرد .
شکل کلی استفاده از اين دستور به صورت زير است :

SQL Statment 1 ( نام فيلد 1 اتخابی )
Union
SQL Statment 1 ( نام فيلد 2 اتخابی )

مثال : شماره دانشجويی ، دانشجويانی را بدهيد که يا دانشجوی رشته نرم افزار بوده يا در درس زبان تخصصی با کد 1013 ثبت نام کرده اند :

توجه : می توان دستورات Select تعريف شده در دستور Union را تا حد نياز گسترش د اد . به عبارت ديگر هر دستور مجاز Select در اين قسمت قابل تعريف است . برای مثال می توان در دستورات Select تعريف شده ، جدول ها را به هم پيوند داد و فقط يک ستون خروجی توليد کرد و سپس آن را با ستون طرف ديگر پيوند زد .
نکته : می توان در دستور Union بيش از يک ستون مجزا را تعريف کرد . فقط بايد تعداد ستون های و ترتيب نوع داده ای ستون های تعريف شده يکسان باشند . برنامه مقادير ستون ها را به ترتيب با هم پيوند می دهد .

مثال : شماره دانشجويي ، نام و نام خانوادگی دانشجويانی را بدهيد که در رشته سخت افزار تحصيل کرده  يا حداقل يک  درس از نوع نظری را انتخاب کرده باشند :

|

امتیاز مطلب : 8

|

تعداد امتیازدهندگان : 2

|

مجموع امتیاز : 2

موضوعات مرتبط: دستور Union , ,

Select های تو در تو :

می توان در درون يک دستور Select ، دستور Select ديگری را تعريف کرد . در اين حالت ابتدا دستور Select درونی اجرا شده و نتايج مورد نظر خود را که سطرهايی از جدول مربوط به آن هستند را استخراج کرده و آنرا به Select بيرونی انتقال می دهد . سپس Select بيرونی نيز اجرا شده و نتايج استخراجی خود را با استفاده از فيلد مشترک بين 2 جدول با سطرهای Select درونی پيوند زده و سطرهای مطابق با شروط تعيين شدهخ را نمايش می دهد .
از حالت Select های تو در تو برای پيوند جدول ها استفاده می شود و برای زمانی مناسب است که بخواهيم ستون های خروجی در دستور Select فقط از يک جدول که در بيرونی ترين Select تعريف شده اند ، نمايش داده شوند .
نکته : به تعداد دستورات Select تو در تو ، سطح آن می گويند .

Select های 2 سطحی :

در اين حالت يک دستور Select در درون دستور Select ديگری تعريف می شود و برای پيوند 2 جدول با استفاده از فيلد مشترک استفاده می شود . نتايج خروجی فقط می تواند شامل سطرهای از جدول Select بيرونی باشد .
شکل کلی پيوند 2 جدول بااستفاده از Select 2 سطحی به صورت زير است :

Select  نام ستون های مورد نظر برای نمايش از جدول بيرونی
From  نام جدول 1
Where  نام فيلد مشترک 2 جدول  IN  ( Select  نام فيلد مشترک 2 جدول
                                                       From  نام جدول 2
                                                       Where شرط ها ... ) ;

مثال های قسمت های قبل پيوند جدول ها را با استفاده از Select های تو در تو بازنويسی می کنيم .
مثال : نام و نام خانوادگی دانشجويانی را ارائه دهيد که در ترم 1 سال تحصيلی 85 - 86 ، درس با کد 1012 را انتخاب کرده اند :

نکته : تفاوت اين حالت با مثال های قبلی در اين است که ستون های نمايش داده شده فقط از يک جدول ( جدول Select بيرونی ) نمايش داده می شوند .

مثال : نام دروسی را ارائه دهيد که دانشجو با شماره دانشجويي 10254861 انتخاب کرده است :

Select های 3 سطحی :

در اين حالت 3 دستور Select به صورت تو در تو تعريف شده اند و برای پيوند 3 جدول به صورت 2 به 2 و با استفاده از فيلد های مشترک استفاده می شود . نتايج خروجی فقط می تواند شامل ستون هايي از بيرونی ترين Select تعريف شده باشد . در اين حالت از جدول دوم برای پيوند جدول های 1 و 3 استفاده می شود .
شکل کلی پيوند 3 جدول با استفاده از Select های 3 سطحی به صورت زير است :

Select   نام ستون های مورد نظر جهت نمايش از جدول 1
From  نام جدول 1
where   نام فيلد مشترک جدول 1 و 2  IN ( Select  نام فيلد مشترک جدول 1 و2
                                                            From  نام جدول 2
                                                            Where  نام فيلد مشترک جدول 2 و 3  IN ( Select   نام فيلد مشترک جدول 2 و 3
                                                                                                                        From   نام جدول 3
                                                                                                                        Where  بقيه شرط ها ... )) ;

مثال : نام و نام خانوادگی دانشجويانی را ارائه دهيد که حداقل يک درس از نوع نظری را انتخاب کرده باشد :

|

امتیاز مطلب : 3

|

تعداد امتیازدهندگان : 1

|

مجموع امتیاز : 1

موضوعات مرتبط: Select های تو در تو , ,

دستور Join :

از دستور Join نيز همانند قسمت قبلی ( پيوند جدول ها ) ، برای پيوند جدول ها در پايگاه داده ها استفاده می شود . تمام شرايط و ضوابط ذکر شده در قسمت قبل در مورد دستور Join نيز صادق است . به عبارت ديگر دستور Join روشی متفاوت برای پيوند جدول هاست که همان خروجی را توليد می کند .
برای پيوند جدول ها با استفاده از دستور Join ، از روش کلی زير استفاده می شود :

Select  نام ستونهای مورد نظر جهت نمايش از هر 2 جدول
From  نام جدول 1
Inner Join   نام جدول 2
On  برابر قرار دادن فيلدهای مشترک 2 جدول با هم
Where  بقيه شرط ها  ;

برخی از مثال های قسمت قبل را با دستور Join باز نويسی می کنيم .
مثال : نام و نام خانوادگی دانشجويانی را ارائه دهيد که در ترم 1 سال تحصيلی 85 - 86 ، درس با کد 1012 را انتخاب کرده اند :

مثال : نام دروسی را ارائه دهيد که دانشجو با شماره دانشجويی 10254861 انتخاب کرده است :

|

امتیاز مطلب : 11

|

تعداد امتیازدهندگان : 3

|

مجموع امتیاز : 3

موضوعات مرتبط: دستور Join , ,

پيوند جدول ها :

تا اين قسمت تمام مثال ها و مسئله هايی که در SQL به آنها پاسخ داديم ، مسئله هايی بودند که اطلاعات ما فقط از يک جدول استخراج می شد . اما در برنامه نويسی واقعی پايگاه داده ها ، ما مجبور هستيم که اطلاعات خود را از بيش از يک جدول استخراج کنيم . در اين حالت ما ابتدا بايد جدول هايی که می خواهيم اطلاعات را از آنها استخراج کنيم ، با هم پيوند دهيم . هدف از ايجاد اين ارتباط تلفيق اطلاعات در جدول ها و چاپ اطلاعات مورد نظر در خروجی است .

مفاهيم اوليه :

برای پيوند دادن جدول ها ابتدا بايد چند مفهوم زير را بشناسيم :

1. کليد اصلی : فيلد کليد اصلی در يک جدول ، فيلدی است که شرايط زير را داشته باشد :
   1. مقدار آن برای هر نمونه رکورد ( سطر ) منحصر به فرد و غير تکراری باشد . به عبارت ديگر هيچ 2 رکوردی در يک جدول در اين فيلد مقدار يکسان نداشته باشد . کليد اصلی وجه تمايز 2 نمونه رکورد مختلف در يک جدول است .
   2. طول مقادير آن حدامکان کوتاه باشد .
   نکته : يک جدول می تواند بيش از يک کليد اصلی داشته باشد .
   مثال : فيلد شماره دانشجويی در جدول Student کليد اصلی است . هيچ دو دانشجويی نمی توانند دارای شماره دانشجويی يکسان باشند .
2. کليد خارجی : کليد خارجی ، فيلدی است که در يک جدول کليد اصلی و در جدول ديگر به تنهايی کليد اصلی نباشد . از کليد خارجی برای ارتباط يک به چند 2 جدول با هم استفاده می شود .

شرط ارتباط 2 جدول :

برای ارتباط بين جدول ها بايد شرط های زير برقرار باشد . بايد قبل از طراحی پايگاه داده و جدول های آن موارد زير را جهت ارتباط جدول های مورد نظر رعايت کرد .

1. وجود فيلد مشترک دقيقا از يک نوع و يک سايز .
2. فيلد مشترک در يکی از جدول ها کليد اصلی و در جدول ديگر کليد خارجی باشد .

معرفی 2 جدول ديگر :

از اين به بعد ما در مثال های خود از 2 جدول ديگر به غير از جدول Student ، به نام های Courses ( درس ها ) و Selection ( انتخاب واحد ) به شرح زير استفاده می کنيم :

نکته مهم : در تمام مثال های قبلی ، ما در دستور Select فقط نام ستون ها را به تنهايی ذکر می کرديم ، زيرا در آن زمان ، اطلاعات ما فقط از يک جدول استخراج می شد . اما در هنگام پيوند دو جدول و استفاده از چند جدول در دستور Select بايد نام ستون را به همراه نام جدول مربوط به آن ذکر کرد . اين کار 2 دليل اصلی دارد :

1. باعث تمايز ستون های مشترک در جدول ها از هم می شود و مشخص می کند که هر ستون مربوط به کدام جدول است .
2. باعث خوانايی و دقت بيشتر برنامه می شود .

شکل کلی اين دستور به صورت زير است :

نام ستون . نام جدول

مثال : انتخاب ستون StudedntID از جدول Student :
Student.StudentID

مثال های پيوند جدول ها :

در اين قسمت با ارائه چندين مثال ، انواع حالت های مختلف پيوند جدول ها را بررسی می کنيم . از داده های موجود در جداول زير برای مثال ها استفاده می کنيم :
توجه : جدول انتخاب واحد نشان دهنده اين است که هر دانشجو چه واحدهای درسی را در چه ترم و سال و با چه نمره ای گذارنده است .

شکل کلی پيوند 2 جدول برای استخراج اطلاعات به صورت زير است :

Select  نام ستون های مورد نظر برای نمايش
From  نام جدول ها
where  برابر قرار دادن فيلدهای مشترک 2 جدول
And  بقيه شرط های مورد نظر ;

در اين حالت ابتدا در دستور Select نام ستون هايی که از 2 جدول می خواهيم نمايش دهيم را تعيين می کنيم . سپس نام 2 جدول را در مقابل دستور From نوشته و در اولين شرط دستور Where نام فيلد مشترک را از هر 2 جدول نوشته و آنها را برابر هم قرار می دهيم . اين شرط ، شرط برقراری پيوند و تلفيق اطلاعات 2 جدول است . در ادامه هم می توان شرط های ديگری را برای استخراج اطلاعات تعيين کرد . در مثال های زير اين مسئله را بررسی می کنيم :

مثال : نام و نام خانوادگی دانشجويانی را ارائه دهيد که در ترم 1 سال تحصيلی 85 - 86 ، درس با کد 1012 را انتخاب کرده اند :

مثال : نام دروسی را ارائه دهيد که دانشجو با شماره دانشجويی 10254861 انتخاب کرده است :

مثال : نام و نام خانوادگی دانشجويانی را ارائه دهيد که درس با کد 1013 در سال تحصيلی 84 - 85 را با نمره بالاتر از 15 گذارنده اند :

پيوند بيش از 2 جدول به هم :

گاهی اوقات لازم است که اطلاعات مورد نياز ما از 3 جدول يا بيشتر استخراج شود . در اين حالت بايد کليه جدول ها را به هم پيوند دهيم به اين صورت که معمولا از يک جدول سوم برای پيوند 2 جدول ديگر استفاده می شود و 2 به 2 جدول هايی که با هم فيلد مشترک دارند را با ذکر شرط پيوند در دستور Where به هم پيوند می دهيم . سپس بقيه شروط دلخواه را نيز ذکر می کنيم .
شکل کلی اين حالت به صورت زير است :

Select  نام ستون های مورد نظر از جدول ها
From   نام تمام جدول ها
Where  برابر قرار دادن فيلد مشترک جدول های 1 و 2
AND  برابر قرار دادن فيلدهای مشترک جدول های 2 و 3
AND ... ;

مثال : نام و نام خانوادگی دانشجويانی را بدهيد که حداقل يک درس از نوع نظری را انتخاب کرده باشند :

|

امتیاز مطلب : 10

|

تعداد امتیازدهندگان : 4

|

مجموع امتیاز : 4

موضوعات مرتبط: پيوند جدول ها در SQL , ,

ويژگی Alias :

همانطور که در تمام مثال های ذکر شده از دستور Select مشاهده کرديد ، نام يا عنواني که در بالای هر ستون در خروجی نمايش داده می شود ، همان نام فيلد مربوط به داده در جدول اصلی پايگاه داده است . گاهی اوقات تمايل بر اين است که اين نام را تغيير دهيم ، يا در مواردی که در بخش توابع SQL خواهيم ديد ، يک ستون جديد ايجاد می کنيم که بايد نامی برای آن تعيين شود . از ويژگی Alias برای در نظر گرفتن يک نام مستعار و مجازی برای قرار گرفتن در بخش عنوان هر ستون در خروجی دستور Select استفاده می شود .
شکل کلی اين دستور به صورت زير است :

Select   نام فيلد   As    عنوان ( Alias )    From  نام جدول

مثال : از جدول Student نام و نام خانوادگی دانشجويان رشته نرم افزار را بر حسب حروف الفبا در 2 ستون تحت عنوان های " نام " و " نام خانوادگی " نمايش دهيد :

نکته مهم : می توان بر روی مقادير ستون هايی که داده عددی دارند ، عمليات رياضی ( مثل ضرب ، تقسيم و ... ) انجام داده و سپس نتايج محاسبات را در يک ستون جديد با عنوان دلخواه تعيين شده توسط ويژگی Alias در خروجی دستور Select نمايش داد .در اين حالت ستون يا ستون های به جدول خروجی اضافه می شود .
در اين ارتباط مثالی را ذکر می کنيم :

مثال : فرض کنيد جدولی داريم به نام Books ، که در آن مشخصات چند کتاب مختلف قرار دارد . در اين جدول قيمت کتاب ها به دلار است و ما می خواهيم قيمت کتاب ها را در يک ستون جديد به تومان مشاهده کنيم . در اين به روش زير عمل می کنيم :

|

امتیاز مطلب : 3

|

تعداد امتیازدهندگان : 1

|

مجموع امتیاز : 1

موضوعات مرتبط: ويژگی Alias , ,

دستور Between ... And :

اين دستور برای انتخاب اطلاعات در يک محدوده خاص ، در بين دو مقدار تعيين شده استفاده می شود . اين مقادير می تواند از نوع عددی ، متن يا تاريخ باشد . ( بايد نوع مدنظر با نوع داده ای فيلد های استفاده شده در دستور يکسان باشد ).
شکل کلی اين دستور به شکل زير است :

Select نام فيلدهای مورد نظر برای نمايش From نام جدول
Where نام فيلد مورد نظر
Between  مقدار 1  And  مقدار 2

نکته : در مورد داده های متنی ، ترتيب قرار گيری حروف الفبا مد نظر برنامه است .

مثال : از جدول Student مشخصات دانشجويانی را ارائه دهيد ، که نام خانوادگی آنها بين دو مقدار احمدی و حسينی باشد . در ضمن خروجی بر حسب نام خانوادگی به ترتيب حروف الفبا مرتب باشد :

نکته : قرار گرقتن خود رکوردهای 2 مقدار تعيين شده در خروجی دستور Select ، بسته به نوع برنامه پايگاه و مديريت آن دارد . در برخی از پايگاه های داده رکوردهای هر 2 مقدار ابتدا و انتها نمايش داده می شود و در برخی هم فقط يکی از آنما نمايش داده می شود .

نکته : برای نمايش اطلاعات خارج از محدوده تعيين شده از يک عملگر NOT قبل از دستور Between ... And استفاده می شود .
مثال : از جدول student مشخصات دانشجويانی زا ارائه دهيد که نمره آنها خارج از محدوده 12 تا 15 باشد . در ضمن مقادير خروجی بر حسب نام خانوادگی به ترتيب حروف الفبا مرتب باشد :

|

امتیاز مطلب : 1

|

تعداد امتیازدهندگان : 1

|

مجموع امتیاز : 1

موضوعات مرتبط: دستور Between ... And , ,

دستور In :

اين دستور برای مشاهده اطلاعات رکوردهايی از جدول به کار می رود که شما مقدار دقيق حداقل يکی از فيلدهای آنرا می دانيد .
شکل کلی اين دستور به صورت زير است :

Select  نام ستون  From  نام جدول
Where  نام فيلد  IN   ( مقدار 1 ، مقدار 2 و ... )

مثال : از جدول Student مشخصات دانشجويانی را بدهيد که نام خانوادگی آنها احمدی يا رضايی است :

|

امتیاز مطلب : 5

|

تعداد امتیازدهندگان : 2

|

مجموع امتیاز : 2

موضوعات مرتبط: دستور IN , ,

دستور AND & OR :

از And و Or برای ترکيب شرط ها در دستور Where استفاده می شود .
گاهی اوقات اطلاعات مورد نياز ما در دستور Select دارای چندين شرط مختلف است . به طور مثال ما مشخصات دانشجويان ترم دوم رشته نرم افزار که معدل آنها بيش از 15 است را می خواهيم . در اين حالت بايستی هر يک از شرط های مسئله را به تنهايی تعريف کرده و سپس آنها را با هم ترکيب کنيم . برنامه به ارزيابی هر يک از شرط ها پرداخته ، سپس نتايج حاصله را با هم ترکيب کرده و خروجی را تعيين می کند . 
عملگر And برای اجرای دستور نياز دارد تا تمام شرط های تعيين شده برای آن درست باشد . در حالی که عمگر Or فقط نياز دارد که حداقل يکی از شرط های آن درست باشد . در جداول زير چگونگی برقراری نتيجه نهايی در هنگام استفاده از اين دو اوپراتور را مشاهده می کنيم :

در حالت 2 شرط :

چگونگی حالت های فوق را در مثال های زير بررسی می کنيم :

مثال 1 : مشخصات دانشجويانی را از جدول Student ارائه دهيد که نمره آنها بيش از 15 و رشته تحصيلی آنها نرم افزار باشد :

مثال 2 : مشخصات دانشجويانی را از جدول Student ارائه دهيد که نمره آنها بيش از 17 بوده يا رشته تحصيلی آنها نرم افزار باشد :

نکته مهم : همچنين می توان با استفاده از عملگر پرانتز چندين شرط مختلف را به صورت دسته های مجزا تعريف کرده و سپس همه آنها را با هم ترکيب کرد . در اين حالت شرط های هر گروه ابتدا در داخل پرانتز با هم ترکيب شده ، سپس نتيجه حاصله به عنوان نتيجه نهايي آن گروه شرط به دستور Where ارسال می شود و درنهايت نتايج تمام گروه ها با هم ترکيب می شوند .
مثال مهم : از جدول Student مشخصات دانشجويانی را ارائه دهيد که نمره آنها 18 و رشته تحصيلی آنها سخت افزار بوده يا نمره آنها 16 و رشته تحصيلی شان نرم افزار باشد :

|

امتیاز مطلب : 3

|

تعداد امتیازدهندگان : 1

|

مجموع امتیاز : 1

موضوعات مرتبط: دستور And & Or , ,

دستور Order By :

اطلاعات خروجی در دستور select به طور کلی بی نظم است و مقادير خروجی در ستون های جدول بر حسب مقدار هيج ستونی مرتب نيستند . اين دستور برای مرتب کردن اطلاعات جدول بر اساس مقادير يک يا چند ستون برحسب شاخص هايی مثل ترتيب حروف الفبا ، بزرگتر يا کوچکتر بودن اعداد و ... استفاده می شود .
شکل کلی اين دستور به صورت زير است :

Select  نام فيلدهای مورد نظر  From  جدول مورد نظر
Order By   فيلد مورد نظر

* فيلدهای معرفی شده در دستور Select از جدول مذکور نمايش داده شده و اطلاعات بر حسب ستون مقابل دستور Order By مرتب می شوند .
- عبارت ASC : به کار بردن اين دستور پس از دستور Order By باعث مرتب شدن اطلاعات درون جدول از کم به زياد می شود که البته اتخاب پيش فرض SQL است و نيازی به درج آن نيست .
عبارت DESC : به کار بردن اين واژه پس از دستور Order By باعث مرتب شدن اطلاعات جدول از زِياد به کم در اعداد و در حروف از z تا a می شود ، که در صورت نياز درج آن ضروری است .

مثال : از جدول Student ، مشخصات نام و نام خانوادگی دانشجويان رشته نرم افزار را بر حسب حروف الفبا نمايش دهيد :

نکته : همچنين می توان يک جدول را بر حسب بيش از يک فيلد مرتب کرد ، برای اين منظور پس از دستور Order By نام تمام فيلدهای مورد نظر را نوشته و آنها را با کاما از هم دا می کنيم . اولويت مرتب سازی با فيلدهای است که نام آنها زودتر ذکر شده باشند .

مثال : جدول مشخصات دانشجويان را بر حسب فيلد نام ( بر حسب حروف از a تا z ) و بر حسب نمره ( از کم به زياد ) مرتب کنيد :

نکته : در جدول خروجی مثال زير به ارتباط مقادير ستون های Family , Grade توجه کنيد . باوجود اينکه نمره درسی دانشجو حسام رضوی از احمد رضايی کمتر است ، ولی به دليل اينکه اولويت مرتب سازی با نام خانوادگی است ، نام رضوی بالاتر از رضايی قرار گرفته است .

نکته : می توان در دستور Order By به جای ذکر نام ستون ها از يک عدد به جای آن استفاده کرد . عدد استفاده شده شماره قرار گيری ستون مورد نظر در دستور Select است . برای مثال اولين ستون دستور Select عدد 1 و دومين ستون عدد 2 و ... را خواهند داشت . بازنویسی دستور بالا با استفاده از اين روش به صورت زير خواهد بود :

|

امتیاز مطلب : 1

|

تعداد امتیازدهندگان : 1

|

مجموع امتیاز : 1

موضوعات مرتبط: دستور Order By , ,

دستور Delete :

از اين دستور برای حذف اطلاعات يک رکورد در جدول استفاده می شود .
شکل کلی اين دستور به شکل زير است :

Delete From نام جدول
Where نام و مقدار يک فيلد از رکورد مورد نظر

مثال : رکورد اطلاعات دانشجو به شماره دانشجويي 10724113 را حذف کنيد :

- اعمال دستور حذف و وضعيت جديد جدول :

* حذف کليه رکوردهای يک جدول :

اين امکان وجود دارد که بدون حذف يک جدول ، کليه رکوردهای درون آن را پاک کرد . اين به منزله خالی کردن جدول از اطلاعات است ، ولی ساختار ، انديس ها و ويژگی های جدول دست نخورده باقی مانده و فقط مقادير درون آن از بين می رود .
شکل کلی اين دستور به صورت زير است :

Delete From نام جدول
يا
Delete * From نام جدول

مثال : حذف کليه رکوردهای جدول Student :

Delete From Student

|

امتیاز مطلب : 4

|

تعداد امتیازدهندگان : 2

|

مجموع امتیاز : 2

موضوعات مرتبط: دستور Delete , ,

دستور Update :

اين دستور برای تغيير اطلاعات موجود در يک فيلد و جايگزينی آن با يک مقدار جديد به کار می رود .
شکل کلی اين دستور به صورت زير است :

Update   نام جدول
Set   نام فيلد = مقدار جديد
Where   نام فيلد = مقدار قبلی

مثال : نام دانشجو احمد رضايي را به علی رضايي تغيير دهيد :

Update  Student
Set   Name =" Ali "
Where   Name = " Ahmad "

- همچنين می توان برای تعيين رکوردی که می خواهيم تغيير دهيم ، از مقدار يک فيلد ديگر به غير از فيلدی که می خواهد تغيير کنيد استفاده کنيم . در اين حالت از فيلد مذکور ، برای آدرس دهی رکورد مورد نظر استفاده می شود .
مثال : نام دانشجو با شماره دانشجويی 41252214 را به علی تغيير دهيد :

- اعمال دستور تغيير و وضعيت جديد جدول :

تغيير اطلاعات در بيش از يک فيلد در رکورد :

در اين حالت تمامی مقادير جديدی که می خواهيم تغيير دهيم ، جلوی واژه کليدی Set به ترتيب نوشته و با کاما از هم جدا می کنيم . سپس به همان ترتيب ، فيلدها با مقادير قبلی را در جلوی واژه Where می نوسيم . شکل کلی آن به صورت زير ااست :

Update   نام جدول
Set  فيلد 1 = مقدار جديد 1 ، فيلد 2 = مقدار جديد 2 ، ... .
Where  فيلد 1 = مقدار قبلی 1 ، فيلد 2 = مقدار قبلی 2 ، ... .

- همچنين می توان فقط از يک فيلد در قسمت شرط برای آدرس دهی رکورد مورد نظر استفاده کرد .
مثال : نام ، نام خانوادگی و رشته تحصيلی دانشجو به شماره دانشجويي 41252214 را به ترتيب به علی ، سعيدی و نرم افزار تغيير دهيد :

- اعمال دستور تغيير و وضعيت جديد جدول :

|

امتیاز مطلب : 8

|

تعداد امتیازدهندگان : 3

|

مجموع امتیاز : 3

موضوعات مرتبط: دستور Update , ,

دستور Update :

اين دستور برای تغيير اطلاعات موجود در يک فيلد و جايگزينی آن با يک مقدار جديد به کار می رود .
شکل کلی اين دستور به صورت زير است :

Update   نام جدول
Set   نام فيلد = مقدار جديد
Where   نام فيلد = مقدار قبلی

مثال : نام دانشجو احمد رضايي را به علی رضايي تغيير دهيد :

Update  Student
Set   Name =" Ali "
Where   Name = " Ahmad "

- همچنين می توان برای تعيين رکوردی که می خواهيم تغيير دهيم ، از مقدار يک فيلد ديگر به غير از فيلدی که می خواهد تغيير کنيد استفاده کنيم . در اين حالت از فيلد مذکور ، برای آدرس دهی رکورد مورد نظر استفاده می شود .
مثال : نام دانشجو با شماره دانشجويی 41252214 را به علی تغيير دهيد :

- اعمال دستور تغيير و وضعيت جديد جدول :

تغيير اطلاعات در بيش از يک فيلد در رکورد :

در اين حالت تمامی مقادير جديدی که می خواهيم تغيير دهيم ، جلوی واژه کليدی Set به ترتيب نوشته و با کاما از هم جدا می کنيم . سپس به همان ترتيب ، فيلدها با مقادير قبلی را در جلوی واژه Where می نوسيم . شکل کلی آن به صورت زير ااست :

Update   نام جدول
Set  فيلد 1 = مقدار جديد 1 ، فيلد 2 = مقدار جديد 2 ، ... .
Where  فيلد 1 = مقدار قبلی 1 ، فيلد 2 = مقدار قبلی 2 ، ... .

- همچنين می توان فقط از يک فيلد در قسمت شرط برای آدرس دهی رکورد مورد نظر استفاده کرد .
مثال : نام ، نام خانوادگی و رشته تحصيلی دانشجو به شماره دانشجويي 41252214 را به ترتيب به علی ، سعيدی و نرم افزار تغيير دهيد :

- اعمال دستور تغيير و وضعيت جديد جدول :

|

امتیاز مطلب : 9

|

تعداد امتیازدهندگان : 3

|

مجموع امتیاز : 3

موضوعات مرتبط: دستور Update , ,

دستور Insert :

این دستور برای وارد کردن و ايجاد يک رکورد جديد در جدول استفاده می شود .
شکل کلی این دستور به شرح زير است :

Insert into   نام جدول
Values    ( مقدار 1 ، مقدار 2 ، ... )

*می توان تعيين کرد که مقادير مورد نظر به ترتيب به کدام ستون های جدول وارد شوند . برای اين منظور ابتدا نام ستون های مورد نظر را به ترتيب جلوی نام جدول در يک پرانتز وارد کرده و با کاما از هم جدا می کنيم . سپس مقادير متناظر را به همان ترتيب پس از واژه Vaues در پرانتز وارد می کنيم .
نکته : چنانچه برای فيلد يا فيلدهايی مقداری در نظر گرفته نشود ، جای آنها در جدول خالی می ماند . فقط بايد به ترتيب نام ستون ها و مقادير دقت کرد .
مثال : مشخصات نام و نام خانوادکی را برای يک دانشجو به نام اميد صفوی را در جدول Student وارد کنيد :

- شرح دستور وارد کردن نام و وضعيت جديد جدول :

|

امتیاز مطلب : 10

|

تعداد امتیازدهندگان : 4

|

مجموع امتیاز : 4

موضوعات مرتبط: دستور Insert , ,

دستور Where :

دستور Where برای افزودن شرط يا شرط هايی جهت محدود کردن نتايج جستجو و استخراج نتايج دقيقتر استفاده می شود . اين ذستور بايد پس از دستور Select و تعيين ستون ها از جدول مورد نظر به کار رود . با استفاده از عملگرهای AND ، OR و پرانتز می توان چندين شرط را با هم ترکيب کرد . برنامه فقط سطرهايي از جدول را که با شرط های ارائه شده سازگاری دارند را نمايش خواهد داد . اين دستور با عملگرهای زير می تواند به کار رود :

مثال : انتخاب نام و نام خانوادگی دانشجويانی که شهر محل سکونت آنها تهران است از جدول Student به صورت زير انجام می شود :

* اعمال بيش از يک شرط و ادغام شرط ها با عملگر AND .

مثال :  مشخصات نام و نام خانوادگی دانشجويانی که شهر آنها تهران بوده و نمره آنها بيش از پانزده است :

نکته : در هنگام اعمال شرط جستجو ، بايد مقادير رشته ای ( متن ) بين دو علامت " " قرار گرفته ، ولی درباره  موارد عددی اين کار لازم نيست .

* عبارت like :

اين عبارت برای تعيين يک قالب خاص برای جستجو به کار می رود :
مثال : نام دانشجويانی که شهر محل سکونت آنها با حرف K شروع می شود :

Select Name From Students
Where City like "K%"

مثال : نام دانشجويانی که نام شهر محل سکونت آنها به an ختم می شود :

Select Name From Student
Where City Like "%an"

مثال : نام دانشجويانی که شهر محل سکونت آنها دارای حروف st است :

Select Name From Student
Where City Like "%st%"

مثال : نام دانشجويانی که شهر محل سکونت آنها 6 حرفی بوده و با حرف T شروع می شود :

Select Name From Student
Where City Like "T-----"

نتيجه گيری : علامت % به معنای هر چند کاراکتر يا حرف دلخواه در قالب ارائه شده و علامت - نمايانگر يک کاراکتر دلخواه است .

|

امتیاز مطلب : 2

|

تعداد امتیازدهندگان : 2

|

مجموع امتیاز : 2

موضوعات مرتبط: دستور Where , ,

دستور Select برای انتخاب و استخراج اطلاعات مورد نظر از يک يا چند جدول و سپس مشاهده نتايج در يک جدول موقت استفاده می شود . شکل کلی اين دستور به شکل زير است :

Select    نام ستون يا ستون های مورد نظر
From    نام جدول

مثال : به طور مثال فقط می خواهيم ستون های Name و Family را از جدول Student ، مشاهده کنيم :

نکته : برای انتخاب کليه ستون های جدول می توان از نشانگر * در قسمت نام ستون استفاده کرد . در اين صورت تمامی ستون های جدول در خروجی نمايش داده خواهند شد :

Select   *
From Students

واژه کليدی DISTINCT : چنانچه در ستون های مورد جستجو ، موارد تکراری وجود داشته باشد در نتيجه خروجی نمايش داده خواهند شد . برای جلوگيری از چنين موردی و عدم نمايش موارد تکراری پس از دستور Select عبارت DISTINCT نوشته می شود :

|

امتیاز مطلب : 1

|

تعداد امتیازدهندگان : 1

|

مجموع امتیاز : 1

موضوعات مرتبط: دستور Select , ,

1) Table :

جداول مهمترين عناصر سيستم های پايگاه داده هستند ، که برای ذخيره و نگهداری سازمان يافته اطلاعات مورد استفاده قرار می گيرند . Table ها دارای سطر و ستون هستند و توسط يک نام منحصر به فرد در سطح برنامه شناسايي می شوند .
به سطرهاي يک جدول رکورد ( Record ) و به هر يک از خانه های ستون يک جدول فيلد ( Field ) می گويند .
هر رکورد محجموعه ای از اطلاعات طبقه بندی شده درباره يک موجوديت خاص است و هر فيلد يکی از خصوصيات آن موجوديت را به همراه مقدار آن مشخص می کند .
موجوديت پديده ، شی يا فردی در محيط پايگاه داده است که می خواهيم اطلاعات مربوط به آن را نگهداری کنيم .
مثال : به طور مثال در محيط پايگاه داده دانشگاه ، انواع موجوديت ها عبارتند از : دانشجو ، درس ، استاد ، دانشکده و ... .

هر فيلد در بر گيرنده يک صفت و ويژگی برای موجوديت می باشد ، که دارای 2 جزء اصلی است :

1. اسم صفت خاصه : نام صفت مورد نظر را تعيين می کند . برای مثال فيلد نام ، نام خانوادگی ، شماره دانشجويي و ... در جدول اطلاعات مربوط به دانشجو .
2. مقدار صفت خاصه : در برگيرنده مقدار برای صفت مورد نظر است . برای مثال مقدار " احمد " به عنوان مقدار برای فيلد نام .

2 ) Query :

از Query برای ايجاد يک پرسش و جستجو در جدول و استخراج اطلاعات مورد نظر استفاده می شود . نتايج حاصل از يک Query در يک جدول موقت که دارای فيلد ها و سطر های واجد شرايط جستجو است ، نمايش داده می شود .
مثال : به عنوان مثال می خواهيم ، مشخصات دانشجويانی که در ترم دوم سال تحصيلی 85 - 86 موفق به گذارندن درس پايگاه داده شده اند را از جدول دانشجويان استخراج کنيم . برای اين منظور از يک Query استفاده می کنيم . عمده دستورات SQL برای ايجاد و مديريت Query استفاده می شوند . در مباحث بعدی کار با يک Query را بررسی می کنيم .

3 ) SQL Data Manipulation Language ( DML )a     زبان دستکاری اطلاعات SQL  :

اين بخش از دستورات SQL ، شامل دستوراتی برای به روز کردن ، ورود اطلاعات و يا حذف رکوردها در محيط پايگاه داده است . عمده دستئرات اين بخش عبارتند از :

• Select : برای استخراج اطلاعات از يک جدول بانک اطلاعاتی مورد استفاده قرار می گيرد .
• Update : برای به روز کردن اطلاعات يک جدول بانک اطلاعاتی مورد استفاده قرار می گيرد .
• Delete : برای حذف اطلاعات از يک جدول بانک اطلاعاتی مورد استفاده قرار می گيرد .
• Insert : برای ورود اطلاعات به يک جدول بانک اطلاعاتی مورد استفاده قرار می گيرد .

4 ) SQL Data Definition Language ( DDL )a     زبان تعريف اطلاعات SQL  :

اين قسمت شامل دستورات زبان SQL برای ايجاد يا حذف جداول از بانک اطلاعاتی مورد استفاده قرار می گيرد . از اين قسمت همچنين می توان برای تعريف انديس ها ، کليد واژه ها ، ايجاد ارتباط و پيوند بين جدول ها و يا ايجاد محدوديت های دسترسی استفاده می شود .
عمده دستورات اين بخش عبارتند از :

• Create Table : برای ايجاد يک جدول جديد به کار می رود .
• Alter Table : برای تغيير اطلاعات موجود در يک جدول به کار می رود .
• Drop Table : برای حذف يک يا چند جدول از بانک اطلاعاتی به کار می رود .
• ^* Create Index : برای ايجاد انديس يا کليد واژه در يک جدول به کار می رود .
• ^* Drop Index : برای حذف انديس يا کليد واژه در يک جدول به کار می رود .

^* تعريف انديس Index : انديس عبارتست از يک شماره که به هر يک از فيلدها در سطرهای يک جدول اختصاص داده می شود . انديس ها در پشت پرده جداول ايجاد شده و از ديد کاربر کاملا مخفی هستند . استفاده از انديس ها باعث می شود تا برنامه بتواند مقادير سطرهای مختلف را بر حسب مقدار يک فيلد و بر حسب شماره انديس آنها از کم به زياد يا بر عکس مرتب کند و در عمليات جستجو باعث بالا رفتن سرعت جستجو می شود .

|

امتیاز مطلب : 3

|

تعداد امتیازدهندگان : 1

|

مجموع امتیاز : 1

موضوعات مرتبط: ساختار و اجزای مهم زبان SQL , ,

- SQL مخفف عبارت Structured Query Language ( زبان جستجويي ساخت يافته ) است و به کاربر امکان اتصال و دسترسی یه اطلاعات موجود در يک پايگاه داده را می دهد .
- زبان SQL قادر است تا برای يک پايگاه داده عمل جستجو و گزينش اطلاعات را انجام دهد و همچنين اطلاعات ذخيره شده در يک پايگاه داده را بازيابی ، حذف ، ذخيره ، اضافه و يا به روز کند .
- زبان SQL يک استاندارد بين المللی است .

نکات مهم :

• زبان SQL يک زبان برنامه نويسی و يا ايجاد بانک های اطلاعاتی به طور کامل نيست . بلکه برای دسترسی و ويرايش بانک های اطلاعاتی مورد استفاده قرار می گيرد . شما بايد قبلا پايگاه داده خود را ايجاد کرده باشيد و از SQL برای تغيير ساختار آن استفاده کنيد .
• قبل از استفاد از دستورات SQL ، بايد با ساختار و معماری پايگاه داده ها آشنايي کافی را داشته و بتوانيد در يک محيط مستقل مثل Access يا SQL Server يگ پايگاه داده را طراحی کرده و سپس با دستورات SQL ، به کنترل ، تغيير و استخراج اطلاعات از پايگاه داده مذکور نماييد .
• ما در قسمت آموزش SQL فقط به معرفی دستورات SQL پرداخته و با معماری و طراحی پايگاه داده ها کاری نداشته و فقط برخی از اصطلاحات و اجزاي مورد استفاده در سيستم های پايگاه داده ای را معرفی و به اختصار شرح می دهيم .

راهنمايي ها :

1. در صحفحات آموزش SQL از جدول های فرضی برای تامين اطلاعات جهت مثال های آموزشی استفاده کرده ايم که حکم يک پايگاه داده را داشته که ما به ويرايش و استخراج اطلاعات آن دست می زنيم . اسامی مورد استفاده در اين جدول ها کاملا فرضی هستند .
2. در صفحات آموزش SQL پس از معرفی و آموزش هر دستور خاص سعی شده است تا با ارائه مثال نکات مختلف را در عمل نمايش دهيم . برای اين منظور از جدول هايي به نام Example استفاده کرده ايم . اين جداول دارای 2 بخش هسنتد . در بخش اول به نام  کد ،  کد واقعی مورد نياز برای اجرای دستور هدف در محيط SQL قرار داده شده و در بخش دوم به نام خروجی ، خروجی واقعی حاصل از آن دستور ارائه شده است .
3. تمام مثال های قسمت آموزش SQL توسط نرم افزارهای Microsoft Access و SQL Server 2005 تست شده اند .

|

امتیاز مطلب : 3

|

تعداد امتیازدهندگان : 1

|

مجموع امتیاز : 1

موضوعات مرتبط: معرفی زبان SQL , ,

- SQL مخفف عبارت Structured Query Language ( زبان جستجويي ساخت يافته ) است و به کاربر امکان اتصال و دسترسی یه اطلاعات موجود در يک پايگاه داده را می دهد .
- زبان SQL قادر است تا برای يک پايگاه داده عمل جستجو و گزينش اطلاعات را انجام دهد و همچنين اطلاعات ذخيره شده در يک پايگاه داده را بازيابی ، حذف ، ذخيره ، اضافه و يا به روز کند .
- زبان SQL يک استاندارد بين المللی است .

نکات مهم :

• زبان SQL يک زبان برنامه نويسی و يا ايجاد بانک های اطلاعاتی به طور کامل نيست . بلکه برای دسترسی و ويرايش بانک های اطلاعاتی مورد استفاده قرار می گيرد . شما بايد قبلا پايگاه داده خود را ايجاد کرده باشيد و از SQL برای تغيير ساختار آن استفاده کنيد .
• قبل از استفاد از دستورات SQL ، بايد با ساختار و معماری پايگاه داده ها آشنايي کافی را داشته و بتوانيد در يک محيط مستقل مثل Access يا SQL Server يگ پايگاه داده را طراحی کرده و سپس با دستورات SQL ، به کنترل ، تغيير و استخراج اطلاعات از پايگاه داده مذکور نماييد .
• ما در قسمت آموزش SQL فقط به معرفی دستورات SQL پرداخته و با معماری و طراحی پايگاه داده ها کاری نداشته و فقط برخی از اصطلاحات و اجزاي مورد استفاده در سيستم های پايگاه داده ای را معرفی و به اختصار شرح می دهيم .

راهنمايي ها :

1. در صحفحات آموزش SQL از جدول های فرضی برای تامين اطلاعات جهت مثال های آموزشی استفاده کرده ايم که حکم يک پايگاه داده را داشته که ما به ويرايش و استخراج اطلاعات آن دست می زنيم . اسامی مورد استفاده در اين جدول ها کاملا فرضی هستند .
2. در صفحات آموزش SQL پس از معرفی و آموزش هر دستور خاص سعی شده است تا با ارائه مثال نکات مختلف را در عمل نمايش دهيم . برای اين منظور از جدول هايي به نام Example استفاده کرده ايم . اين جداول دارای 2 بخش هسنتد . در بخش اول به نام  کد ،  کد واقعی مورد نياز برای اجرای دستور هدف در محيط SQL قرار داده شده و در بخش دوم به نام خروجی ، خروجی واقعی حاصل از آن دستور ارائه شده است .
3. تمام مثال های قسمت آموزش SQL توسط نرم افزارهای Microsoft Access و SQL Server 2005 تست شده اند .

|

امتیاز مطلب : 3

|

تعداد امتیازدهندگان : 1

|

مجموع امتیاز : 1

موضوعات مرتبط: , ,

سلام .
این یکی رو به درخواست یکی از دوستان خوب خودم نوشتم . ولی احتمالا به درد خیلی هاتون میخوره :wink:
شما وقتی میخواین وارد یک سایت بشین بالاجبار IP شما توی سایت ثبت میشه و از این طریق شما قابل ردیابی هستید . اما یک زمانی هست که نمیخواین شناسایی بشین ! حالا باید چی کار کرد !؟ :?: :D درسته ! عوض کردن IP !!!
اول از همه توی منوی Run تایپ کنید CMD و Enter کنید تا Command Prompt باز بشه .
حالا باید IP خودتون رو پیدا کنید . با دستور : IPconfig/all میتونید IP خودتون رو ببینید .
توی تصویر زیر IP و DNS Servrer رو مشخص کردم :





قسمت آخر IP یک عددی بین 0 و 255 هست . پس از همینجا شروع میکنیم . چون احتمال داره هنوز IP های خالی بین اینها باشه .
توی همون Command Prompt از طریق دستور Ping میتونید IP مورد نظر رو تست کنیم . مثلا من میخوام IP خودم رو به این عوض کنم : 82.115.22.000
( شماره های 0 رو برای راحتی نوشتم )
پس مینویسم : Ping 82.115.22.000
اگه این کار رو کردید و جوابی نگرفتید ( Time out ) داد یعنی اون IP خالیه و میتونید شما ازش ( سوء ) استفاده کنید ! :D
حالا رو کانکشنی که باهاش به اینترنت وصل میشید Right Click کنید و به قسمت Properties برید . بعد از سر برگ Networking از Internet Protocol رو انتخاب و Properties اون رو بزنید .
روی گزینه Use The Following IP Addres تیک بزنید و به ترتیب IP مورد نظر و DNS Server ی رو که از IPCongif گرفتید رو وارد کنید و Ok رو بزنید .
تصویر نمونه :




حالا شما از یک IP مجازی استفاده میکنید !!! ( نویسنده مقاله هیچ گونه مسئولیتی در قبال استفاده نابجا کاربران نخواهد داشت )

|

امتیاز مطلب : 8

|

تعداد امتیازدهندگان : 3

|

مجموع امتیاز : 3

موضوعات مرتبط: عوض کردن IP , ,